در روز نهم محرم «شمربن ذی الجوش» از سوی عبیدالله بن زیاد مامور شد که اگر «عمربن سعد» از دستور سرپیچی کرد، خود فرماندهی را برعهده بگیرد و به امام علیه السلام حمله کند. وی که از قبیله «فاطمه ام البنین» بود و نسبت دوری با حضرت عباس  علیه السلام و برادرانش داشت امان نامه ای از عبیدالله گرفت تا به خیال خود آنان را از حسین علیه السلام جدا کند و هم، باعث ضعف امام علیه السلام گردد و هم جان بستگانش را نجات دهد!شمر در واپسین ساعات روز نهم محرم به نزدیکی خیمه های امام علیه السلام آمد و فریاد زد «خواهرزادگان من کجا هستند؟» عباس، عبدالله، جعفر و عثمان بیرون آمدند و گفتند: «چه می خواهی؟» شمر گفت: «برایتان امان نامه آورده ام. شما در امانید!» چهار جوان پاسخ دادند: «لعنت بر تو و بر امان تو. آیا ما را امان می دهی و فرزند پیغمبر در امان نباشد؟!...» و عباس بانگ برآورد: «دستت بریده باد که چه بدامانی آورده ای!، ای دشمن خدا، آیا می گویی  برادر و سرور خود حسین پسر فاطمه را رها کنیم و در فرمان لعینان و لعین زادگان در آییم؟». شمر خشمناک به لشگر دشمن بازگشت.

نظرات شما عزیزان:

شیرافکن

ساعت9:03---29 شهريور 1394

با سلام من از خواندن تعزیه جناب امیری فر خیلی لذت میبرم خصوصا حرکاتش در جنگ عالی است اگر امکانش هست در تعزیه ها بیشتر از این شخص استفاده شود متشکرم

فکروذکر

ساعت9:41---28 شهريور 1394

[وب سایت]

شَجـره_نامه ی خود دیدم و خُرسند شدم
.
نَـصَـبَـم می خـورَد آقـا به غلامانِ شما ...
....
عمرتون فاطمی...به ما هم سری بزنید..یاحق

نسترن

ساعت9:15---28 شهريور 1394

سلام عالی بود مریم خانم خسته نباشی من هر روز بهت سر میزنم خیلی مطالب خوبی داری
پاسخ:سلام عزیزم ممنونم که بهم سر میزنی شما هم خسته نباشی

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: